Selecteer een pagina
[Yogyakarta 25 oktober 2015, Gon Uyttewaal en Cathelijne Verboeket]

De reis… het onbekende bekende
Vrijdag staan we om half drie bepakt en bezakt op Schiphol. De helft van onze bagage bestaat uit lesmateriaal en spullen die we meenemen voor de deelnemers van de cursus. Zo hebben we 30 flesjes (gesponsorde) massageolie bij ons en 40 paar Hollandse klompjes die wij als cadeautje geven bij het evaluerend getuigschrift van de eerste module. Vliegmaatschappij Garuda heeft een iets ruimere bagagelimiet qua kilo’s. Fijn! De koffer hoeft daarom gelukkig niet meer open!
Wat een verschil met vorig jaar, toen we in het vliegtuig stapten en totaal niet wisten waar we naartoe zouden gaan en wat we konden verwachten. Dat gaf zoveel extra spanning! De opwinding nu is groter. En we gaan duidelijk relaxter weg.

De stewardessen brengen ons al in de goede sfeer. We worden met uitstekende service verwend in traditionele batik kleding. Wat zijn ze prachtig! De reis is aangenaam en dat is fijn als je zoveel uren in het vliegtuig zit. In Jakarta ervaren we de tropische warmte, heerlijk! en stappen we over op een kleiner vliegtuig waar enkel Indonesische mensen inzitten, op weg naar Yogyakarta….

Daar begint het onbekende: welke groep zullen we krijgen? Zullen ze net zo gepassioneerd zijn om te leren dan de verpleegkundigen in Jakarta vorig jaar? Hoe zal het daar allemaal georganiseerd zijn? We hebben nu geen vertegenwoordiger mee van de Dutch School….

Nog niet alle vragen zijn opgelost, maar ondertussen zijn we al wel veel wijzer. We werden opgehaald van het vliegveld en alles loopt geolied. We verblijven in een mooi en sfeervol hotel. Hebben de omgeving van het hotel herkend… indrukwekkend. En vanavond hebben we gegeten met Melyza en Christantie, lokale opleiders van de universiteit, die hier de cursus organiseren vanuit de nursing faculteit. We hebben het programma doorgenomen en een heleboel vragen gekregen en kunnen stellen. Een zinnige avond.

 

We hebben veel zin om morgen te starten. En bovenal zijn we “Eager to share”…..

Gon en Cathelijne

 

 

 

Pin It on Pinterest

Share This